«Του χρόνου θα είμαι εκεί, στην εξέδρα, σαν ένας απλός φίλαθλος. Αυτό είναι η Αθλέτικ», είπε ο Ντε Μάρκος. Έφυγε. Μεγαλόπρεπα. Όπως του άξιζε. Για κάθε οπαδό της Αθλέτικ, το αποτέλεσμα του αγώνα ήταν δευτερεύον, καθώς ο παίκτης από τη Λαγκουάρντια (16 σεζόν και 573 αγώνες) αποχωρεί μετά από μια ολόκληρη ζωή στην ερυθρόλευκη ομάδα.
Έφυγε όπως έζησε: με σεβασμό και θαυμασμό. Ούτε καν στην ημέρα της αποθέωσής του δεν παρέκκλινε από τις αρχές του. Καθώς οι τελετές πριν από τον αγώνα καθυστερούσαν, ζήτησε συγγνώμη από τον διαιτητή Γκονθάλεθ Φουέρτες, που επίσης αποχαιρετούσε το ποδόσφαιρο, και τον αρχηγό της Μπαρτσελόνα, Αραούχο. Ο διαιτητής του απάντησε ξεκάθαρα: «Καθυστέρησε όσο θες», του είπε με ένα νεύμα.
Στις εξέδρες, κύλησαν δάκρυα. Έφευγε ένας από τους στυλοβάτες του συλλόγου. Και όταν στο 82’ όλο το γήπεδο τραγουδούσε το όνομά του, ο παίκτης ανταπέδωσε την αγάπη.
Όλοι οι παίκτες της Αθλέτικ μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο φορώντας το νούμερο 18 του Ντε Μάρκος και, αφού έκαναν πασίγιο για την πρωταθλήτρια Μπαρτσελόνα (η οποία δεν γλίτωσε τις αποδοκιμασίες), η ίδια η Μπάρτσα συμμετείχε στις τιμές, παρατείνοντας τον διάδρομο για να περάσει μέσα από αυτόν ο αρχηγός του Αθλέτικ μαζί με τα τρία του παιδιά.
Την ώρα εκείνη, στη Νοτιοανατολική Κερκίδα, απέναντι από τους πάγκους, ένα τεράστιο πανό παρουσίαζε δύο εικόνες του Ντε Μάρκος – μία από το πρώτο του γκολ με την Αθλέτικ το 2009 απέναντι στην Μπάρτσα, και μία από την κατάκτηση του Κυπέλλου το 2024 – με το μήνυμα:
Mila esker de Marcos, maite zaitugu. Good at football, good at life.
(«Ευχαριστούμε πολύ, Ντε Μάρκος, σ’ αγαπάμε. Καλός στο ποδόσφαιρο, καλύτερος στη ζωή.»)
Ο Ντε Μάρκος (36 ετών) έζησε την τελευταία του μέρα ως επαγγελματίας σε ένα ποδόσφαιρο που τον είχε από παιδί: πρώτα στους δρόμους της Λαγκουάρντια, μετά στην Αλαβές και από το 2009 στην Αθλέτικ. Αν και ξεκίνησε ως επιθετικός, αποχώρησε στο 87’, καταχειροκροτούμενος από συμπαίκτες και αντιπάλους, ενώ το εξωτερικό του Σαν Μαμές φωτίστηκε προς τιμήν του.
Στην κερκίδα ήταν παρόντες οι Ορμπάιθ, Ρίκο και Γκουρπέγκι, ο τελευταίος με τη φανέλα του τιμώμενου. Ήταν όλοι εκεί. Στον αποχαιρετισμό ενός φίλου.