Ο Louis Hon δεν ήταν απλώς ένας από τους πρώτους ξένους που φόρεσαν τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης. Ήταν ένας πρωτοπόρος, ένας αμυντικός μπροστά από την εποχή του και ένας άνθρωπος που αγάπησε την Ισπανία σαν δεύτερη πατρίδα του.
Η ιστορία του με τη Ρεάλ ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο: μια ήττα 6-2 από τη Ρεάλ Σοσιεδάδ τον Σεπτέμβριο του 1950. Όμως, εκείνη η ημέρα ήταν η αρχή μιας σχέσης ζωής.
Από τη Βουργουνδία στη Μαδρίτη
Γεννημένος στο Couches-les-Mines το 1924, ο Hon ξεκίνησε ως επιθετικός. Όλα όμως άλλαξαν όταν ο προπονητής του Stade Français, Helenio Herrera, τον τοποθέτησε κεντρικό αμυντικό λόγω ανάγκης. Έκτοτε, δεν ξαναγύρισε πίσω.
Γρήγορος (11.4 στα 100μ), κομψός και τεχνίτης, ήταν από τους πρώτους αμυντικούς που ξεκινούσαν το παιχνίδι από πίσω. Το στιλ του ήταν εντελώς ξένο για την εποχή.
Το καλοκαίρι του 1950 υπέγραψε στη Ρεάλ, όντας ο πρώτος Γάλλος που φόρεσε τα λευκά. Ένας εκ των ανταγωνιστών του για θέση στην άμυνα, ο Γκιγιέρμο Ποντ, παραδέχτηκε: «Με πονάει που χάνω τη θέση μου, αλλά ήρθε ένας καλύτερος».
Η ζωή στην Ισπανία
Εγκαταστάθηκε στη Μαδρίτη, στην οδό Modesto Lafuente. Εντυπωσιάστηκε από την ελευθερία των ποδοσφαιριστών στην Ισπανία, καθώς σε αντίθεση με τη Γαλλία, μπορούσαν να αλλάζουν ομάδα μόλις έληγε το συμβόλαιό τους.
Πρόσεχε τον εαυτό του με πειθαρχία: ελάχιστο κάπνισμα και ποτό, αυστηρό πρόγραμμα, γυμναστική στο σπίτι, ισορροπημένη διατροφή. Έπαιζε ρέμι με τη σύζυγό του, Μαρί, και απολάμβανε το σινεμά μέχρι να μάθει καλά τη γλώσσα.
Η αποχώρηση και το εστιατόριο
Στις 30 Μαΐου 1953 έπαιξε το τελευταίο του παιχνίδι με τη Ρεάλ. Δεν σκόραρε, δεν κατέκτησε τίτλους, αλλά κέρδισε τον σεβασμό όλων. Λίγες μέρες μετά, έφαγε με τον Σαντιάγο Μπερναμπέου και του εξήγησε πως ήθελε να επιστρέψει στη Γαλλία για να ανοίξει ένα εστιατόριο κοντά στη Νίκαια, στη Σαν Ραφαέλ.
Το εστιατόριο του Hon ήταν γεμάτο αναμνήσεις από την Ισπανία. Δεν απομακρύνθηκε ποτέ πραγματικά από τη χώρα που τον σημάδεψε.
Το 1954 επέστρεψε στη Μαδρίτη για να υποβληθεί σε επέμβαση από τον ίδιο γιατρό που τον φρόντιζε ως παίκτη της Ρεάλ. Ήταν θέμα εμπιστοσύνης.
Μια σχέση ζωής
Ο Louis Hon δεν ήταν απλώς ένας καλός παίκτης. Ήταν ένας Γάλλος που ένιωσε την Ισπανία σαν σπίτι του. Η ιστορία του δεν τελείωσε το 1953. Συνέχισε — γεμάτη τρυφερότητα, μνήμη και βαθιά εκτίμηση για τη χώρα που τον αγκάλιασε.