Ο ενδεχόμενος αποκλεισμός της Ατλέτικο Μαδρίτης από το νέο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων της FIFA δεν θα ήταν απλώς ένα αθλητικό στραβοπάτημα. Θα ήταν, κυρίως, μια ιστορική ευκαιρία που χάθηκε. Ένα τρένο που περνά μια φορά κάθε πολύ καιρό και, αν δεν το πάρεις, αφήνει οικονομικές, συναισθηματικές και συμβολικές πληγές που δύσκολα επουλώνονται.
Γιατί αυτό το νέο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, το οποίο έχει επανασχεδιαστεί από τη FIFA ως μια παγκόσμια βιτρίνα, δεν είναι απλώς μια ακόμη διοργάνωση. Είναι μια διεθνής πασαρέλα ελίτ συλλόγων, μια ευκαιρία να δείξεις στον κόσμο ποιος ανήκει πραγματικά στους μεγάλους.
Σε οικονομικό επίπεδο, η απώλεια θα ήταν τεράστια. Η FIFA εγγυάται εκατομμύρια μόνο για τη συμμετοχή, ενώ προσφέρει και διεθνή προβολή, νέους χορηγούς, παγκόσμια τηλεοπτικά δικαιώματα και τη δυνατότητα επέκτασης του brand σε βασικές αγορές όπως η Ασία ή η Αμερική. Για έναν σύλλογο όπως η Ατλέτικο, που ανέκαθεν βρισκόταν ένα σκαλοπάτι πιο κάτω σε έσοδα σε σχέση με την Μπαρτσελόνα, τη Ρεάλ, την Μπάγερν ή τη Σίτι, αυτό το τουρνουά ήταν μια από τις λίγες ρεαλιστικές διαδρομές για να καλύψει τη διαφορά.
Αλλά πέρα από τον οικονομικό απολογισμό, αυτά τα χρήματα ήταν κρίσιμα για την οικοδόμηση της νέας Ατλέτικο που όλοι περιμένουμε. Ο σύλλογος προετοιμάζεται για μια φιλόδοξη μεταγραφική περίοδο, με μεγάλα ονόματα στο τραπέζι: τον Τζόνι Καρντόσο για τα χαφ, τον Άλεξ Μπαένα για δημιουργική ενίσχυση, και τίποτα λιγότερο από τον Κούτι Ρομέρο ως μεταγραφική “βόμβα”.
Συνολικά, γίνεται λόγος για επενδύσεις άνω των 150 εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς να υπολογίζουμε την ανάγκη για αναπληρωματικό επιθετικό ή αριστερό μπακ. Χωρίς την οικονομική ώθηση που θα προσέφερε το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, αυτές οι κινήσεις ίσως τεθούν σε κίνδυνο ή απαιτήσουν επώδυνες αποχωρήσεις.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο αυτά που χάνονται σήμερα, αλλά όσα τίθενται σε αμφιβολία για το αύριο.
Και δεν πρόκειται μόνο για φιλοδοξία, αλλά και για υποχρέωση. Από την Ατλέτικο απαιτείται να ανταγωνίζεται στο υψηλότερο επίπεδο. Η πρόκριση τουλάχιστον στους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων είναι η ελάχιστη προσδοκία για μια ομάδα που θέλει να ανήκει στην ελίτ. Ο σύλλογος χρειάζεται ένα ποιοτικό άλμα και αυτό, στο σημερινό ποδόσφαιρο, κοστίζει. Το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων ήταν ένας άμεσος δρόμος για να το πετύχει. Αν η Ατλέτικο αποκλειστεί στη φάση των ομίλων, θα εισπράξει περίπου 20 εκατομμύρια ευρώ, πολύ λιγότερα από τα 50 που προσδοκούσε από αυτή τη διοργάνωση. Ένα ποσό που μπορεί να της λείψει σύντομα, όταν προσπαθήσει να κλείσει μια ποιοτική μεταγραφή.
Και εξίσου σημαντικό είναι το πλήγμα στο κύρος. Ο αποκλεισμός από το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων θα αποτελέσει κηλίδα στην διεθνή εικόνα της Ατλέτικο Μαδρίτης. Εδώ και χρόνια, ο σύλλογος δουλεύει για να πάψει να είναι ο “τρίτος της παρέας” και να καθιερωθεί ως ευρωπαϊκή δύναμη. Η συμμετοχή σε ένα τουρνουά που συγκεντρώνει την παγκόσμια ελίτ δεν είναι απλώς βραβείο· είναι δήλωση κύρους.
Και όπως πάντα, αυτοί που χάνουν περισσότερο είναι οι φίλαθλοι. Φίλαθλοι που έχουν ακολουθήσει την ομάδα μέχρι τις άκρες του κόσμου, που έχουν γεμίσει γήπεδα στο Όσλο, τη Λισαβόνα, το Μιλάνο ή τη Λυών, άξιζαν ένα τέτοιο τουρνουά. Και στο τέλος, για πολλούς ροχιμπλάνκος, αυτές οι στιγμές είναι που κάνουν όλο τον κόπο να αξίζει.
Γιατί δεν υπάρχει πάντα δεύτερη ευκαιρία.