Όπως συνέβη με τη διάσημη χαρτοπετσέτα στην οποία υπέγραψε ο Λιονέλ Μέσι —και η οποία, χρόνια αργότερα, με μια εμφάνισή του στο Τουρνουά Γκάμπερ, έβαλε τέλος σε μια συμφωνημένη μεταγραφή του στον Εσπανιόλ— έτσι κι ένα απλό email έγινε το σύμβολο της ένωσης ανάμεσα στην Μπαρτσελόνα και τον Λαμίν Γιαμάλ, σε βάρος του καταλανικού της αντιπάλου. Όταν ο νεαρός επιθετικός ήταν μόλις έξι ετών, βρισκόταν πολύ κοντά στο να φορέσει τη φανέλα της Εσπανιόλ. Κι αυτό ήταν ακριβώς που επιτάχυνε τη μεταγραφή του στην Μπαρτσελόνα.
Ήταν οι πρώτες εβδομάδες του 2014, τη χρονιά που πέθανε ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και άλλαξε χέρια η ισπανική μοναρχία. Ο Ισίδρε Χιλ, ανιχνευτής ταλέντων της Μπάρτσα από το 1998 στις περιοχές βόρεια της Βαρκελώνης, ρώτησε έναν τοπικό συντονιστή αν υπήρχε κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο στη La Torreta. Ο Χουάν Μανουέλ Γκασκόν δεν δίστασε να του δώσει ένα όνομα: Λαμίν Γιαμάλ.
Ο Λαμίν είχε ξεκινήσει να παίζει ποδόσφαιρο στη La Torreta το 2010, όταν οι γονείς του χώρισαν και η μητέρα του, υπάλληλος σε αλυσίδα γρήγορου φαγητού, μετατέθηκε σε εστιατόριο στο Γκρανογιέρς, κοντά στην πόλη της ομάδας. Ο Χιλ πήγε αμέσως να δει το παιδί σε έναν αγώνα των προ-μπεντζαμίν και εντυπωσιάστηκε τόσο που ενημέρωσε τον Όσκαρ Ερνάντεθ, σκάουτερ της Μπάρτσα για παιδιά 5-7 ετών.
Όταν όμως ο Ερνάντεθ θέλησε να δει τον Λαμίν, το παιδί είχε πάει στο Μαρόκο, τη χώρα καταγωγής του πατέρα του. Παρ’ όλα αυτά, ο Ερνάντεθ εμπιστεύτηκε τον Χιλ και έμαθε κάτι κρίσιμο: η Εσπανιόλ είχε σχεδόν ολοκληρώσει συμφωνία συνεργασίας με τη La Torreta και η μεταγραφή του Γιαμάλ ήταν κοντά. Τότε, έστειλε ένα επείγον email στον υπεύθυνο του ποδοσφαίρου 7×7 της Μπάρτσα, τον Μαρκ Σέρα, ζητώντας άμεση ενέργεια: «Πρέπει να κινηθούμε αυτή την εβδομάδα, γιατί τον Φεβρουάριο η ομάδα αυτή θα υπογράψει με την Εσπανιόλ».
Και έτσι έγινε. Ο Λαμίν προσκλήθηκε να δοκιμαστεί με τον Prebenjamín A, μία ηλικιακή κατηγορία πάνω από τη δική του. Έπαιξε μάλιστα και με τον Benjamín D, με παιδιά οκτώ ετών. Η ηλικιακή διαφορά δεν τον εμπόδισε να εντυπωσιάσει, με αποτέλεσμα ο Άλμπερτ Πουίγκ, τότε επικεφαλής της ακαδημίας, να αποφασίσει την άμεση ένταξή του.
Δεν είχε μπότες; Του έδωσαν. Δεν είχε τρόπο να πάει στην προπόνηση; Του βρήκαν ταξί. Αυτές οι μικρές, ανθρώπινες κινήσεις, έκαναν τη διαφορά. Γιατί το ταλέντο χρειάζεται και περιβάλλον. Κι όταν ήρθε η στιγμή της επιλογής, η καρδιά του Λαμίν ήταν ήδη στην Μπαρτσελόνα.