Δεν ήταν μια συνηθισμένη Παραμονή Χριστουγέννων αυτή που έζησε ο Κάρλος Κορμπεράν τον Δεκέμβριο του 2024. Γιατί δεν είναι κάτι συνηθισμένο να υπογράφει ένας προπονητής συμβόλαιο εργασίας την ώρα του χριστουγεννιάτικου δείπνου. Ο τεχνικός βρισκόταν στην Αγγλία, προετοιμάζοντας την ομάδα του για την παραδοσιακή Boxing Day της 26ης Δεκεμβρίου.
Ωστόσο, η Βαλένθια είχε πάρει την απόφασή της. Πόνταρε δυνατά στον προπονητή από το Τσέστε, πληρώνοντας τη ρήτρα αποδέσμευσης των 2,4 εκατομμυρίων ευρώ στη Γουέστ Μπρομ, προκειμένου να του προσφέρει ένα απαιτητικό πρότζεκτ διάρκειας δυόμισι ετών – όσο δηλαδή είχε και το συμβόλαιό του στην Αγγλία. Ανάμεσα σε τηλεφωνήματα, μηνύματα και ανταλλαγή εγγράφων, ο Κορμπεράν υπέγραψε τη συμφωνία τη στιγμή που καθόταν στο οικογενειακό τραπέζι. Μια ξεχωριστή στιγμή για έναν άνθρωπο με βαθιά θρησκευτική πίστη, που γνώριζε πως αναλάμβανε μια αποστολή γεμάτη ρίσκο: να σώσει τη Βαλένθια από μια κρίσιμη κατάσταση.
Τέσσερις μήνες και κάτι μετά, ο τεχνικός έχει ήδη οδηγήσει τη Βαλένθια στην παραμονή με 45 βαθμούς, κοιτώντας πλέον προς τα ευρωπαϊκά εισιτήρια.
Πριν την πρόταση των «νυχτερίδων», ο Κορμπεράν είχε δεχθεί δύο κλήσεις από ομάδες της Premier League σε δύσκολη θέση – καμία όμως δεν βρισκόταν σε τόσο δεινή κατάσταση όσο η Βαλένθια. Καμία όμως επίσης δεν είχε το συναισθηματικό φορτίο που κουβαλούσε ο ισπανικός σύλλογος. Από την πρώτη στιγμή που πάτησε στη Βαλένθια, ο Κορμπεράν αισθάνθηκε το άγχος που επικρατούσε στον σύλλογο, αλλά και την πίστη –για ακόμη μία φορά– ότι ήταν η τελευταία σανίδα σωτηρίας.
Αποδέχθηκε την αποστολή σαν μια προσωπική πρόκληση. Όχι όμως χωρίς σκέψη. Από την ανάλυση που είχε κάνει σε ρόστερ και πρωτάθλημα, ήξερε ότι η σωτηρία ήταν εφικτή – ίσως όχι με την άνεση που τελικά ήρθε, με 33 βαθμούς σε 18 παιχνίδια, επίδοση εντυπωσιακή.
Μαγεμένος από τον Λίγιο και αφοσιωμένος στην καθημερινότητα
Στα πρώτα του προπονητικά βήματα, ο Κορμπεράν είχε επισκεφθεί τη Ζουμπιέτα για να δει τη δουλειά του Χουάνμα Λίγιο στη Ρεάλ Σοσιεδάδ: «Έμοιαζε σαν να παίζουν κανονικό ματς, αλλά απλώς μετακινούνταν από κώνο σε κώνο. Οι παίκτες έβλεπαν το παιχνίδι στο μυαλό τους. Εκεί είναι η τέχνη του προπονητή», είχε πει σε σεμινάριο.
«Ζει στην Πατέρνα», λένε όσοι τον γνωρίζουν. Περνάει μέχρι και 14 ώρες την ημέρα στο προπονητικό κέντρο. Το τεχνικό τιμ που τον ακολούθησε από την Αγγλία ήξερε τι να περιμένει. Για τον ίδιο, ο καλός προπονητής δεν έχει συνταγές: χρειάζεται παρατήρηση και σωστή διάγνωση. Γι’ αυτό αποφεύγει τις ετικέτες – έχει χρησιμοποιήσει αρκετά συστήματα φέτος – και παίρνει ρίσκα που αποδίδουν, όπως η μετατόπιση του Λουίς Ριόχα δεξιά.
Ο Κορμπεράν μελετά προσεκτικά όσα λέει δημόσια και σχεδιάζει με ακρίβεια τα όσα επικοινωνεί εντός αποδυτηρίων. Κάποια μηνύματα, όμως, του βγαίνουν από την ψυχή, όπως μετά το 0-5 στο Κύπελλο μέσα στο Μεστάγια – το πιο αδιάφορο ματς σε σχέση με τον στόχο της σωτηρίας. «Πόνεσα πολύ, όπως και οι παίκτες», είχε πει, για να συμπληρώσει αμέσως: «Τώρα πρέπει να μετατρέψουμε αυτόν τον πόνο σε οργή. Δεν υπάρχει τίποτα που να με κάνει πιο ευτυχισμένο από το να δώσουμε στους οπαδούς μια χαρά φέτος».
Έτσι, μπορεί να περίμενε κανείς μια έντονη αντίδραση του Κορμπεράν μετά τη νίκη επί της Χετάφε και την εξασφάλιση της παραμονής. Όμως η φιλοδοξία του τον πάει ήδη παραπέρα. Σκέφτεται το επόμενο θαύμα.