Βρισκόμαστε στον Μάρτιο του 2012 όταν η Αθλέτικ Μπιλμπάο του Μαρσέλο Μπιέλσα γράφει μία από τις πιο σπουδαίες και συγκινητικές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας του, αποκλείοντας τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στους «16» του Europa League. Δεν ήταν απλώς μία πρόκριση. Ήταν μία παράσταση. Μία δήλωση ταυτότητας. Μία ευρωπαϊκή περιπέτεια που άλλαξε την εικόνα του συλλόγου στην ποδοσφαιρική ήπειρο.
Δεκατρία χρόνια μετά, το ποδόσφαιρο τους φέρνει ξανά αντιμέτωπους – αυτή τη φορά στα ημιτελικά. Το 0-3 του πρώτου αγώνα καθιστά δύσκολη την ανατροπή, αλλά οι φίλοι της Μπιλμπάο επιστρέφουν με το μυαλό σε εκείνη τη μαγική άνοιξη του 2012. Μια ομάδα γεμάτη παίκτες από τα φυτώρια του συλλόγου, με οδηγό την ένταση, το πάθος και την ποδοσφαιρική εμμονή του Μπιέλσα, έφτασε να συγκλονίσει το ευρωπαϊκό κατεστημένο.
Μαεστρία στο «Θέατρο των Ονείρων»
Κανείς δεν έδινε τύχη στην Αθλέτικ. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του σερ Άλεξ Φέργκιουσον ήταν γεμάτη αστέρες: Ρούνεϊ, Γκιγκς, Ντε Χέα, Σκόουλς, Νάνι… Κι όμως, η ομάδα του Μπιέλσα δεν καταλάβαινε από ονόματα και κύρος. Πίεση ψηλά, κίνηση χωρίς τη μπάλα, συντονισμός και γενναιότητα. Η Αθλέτικ κυριάρχησε στο Όλντ Τράφορντ και πήρε σπουδαία νίκη με 3-2, χάρη στα γκολ των Γιορέντε, Ντε Μάρκος και Μουνιαΐν.
Η «έκρηξη» του Σαν Μαμές
Μία εβδομάδα αργότερα, το Σαν Μαμές ήταν ένα καμίνι. Ο Αθλέτικ δεν αρκέστηκε στο προβάδισμα. Επιτέθηκε, πάλεψε, επιβλήθηκε. Ο Γιορέντε και πάλι σκόραρε, με μαγικό τελείωμα, και ο Ντε Μάρκος «σφράγισε» το 2-1 της ρεβάνς. Ο συνολικός αποκλεισμός (5-3) του μεγάλου αντιπάλου ήταν πραγματικότητα.
Πέρα από τα σκορ, η Μπιλμπάο κέρδισε τον σεβασμό της Ευρώπης. Έφτασε στον τελικό του Europa League, όπου ηττήθηκε από τον Ατλέτικο Μαδρίτης του Σιμεόνε. Όμως είχε ήδη κερδίσει κάτι πιο σπάνιο: το χειροκρότημα ολόκληρου του ποδοσφαιρικού κόσμου.